قفل آویز به شکل استوانه ای است که میله ای منحنی شکل دارد و داخل آن توپی یا مغزی قفل وجود دارد. با دیدن عکس زیر مشخص میشود که داخل قفل آویز توپی هم به صورت استوانه ای شکل است که هر کدام چند سوراخ دارد. داخل قفل آویز تعداد پین وجود دارد که به فنر متصل است با چرخاندن کلید هر پین در جایگاه خود قرار می گیرد. پس از آن فنر قفل باز می شود و در این صورت قفل آویز به راحتی باز شده است.
نیاز به محفوظ نگه داشتن اشیاء گرانبها منجر به ظهور یکی از اولین اختراعات بشر به نام قفل شد. قدمت این اختراع به ۴٠٠٠ سال پیش در مصر باستان باز می گردد. قفل مصری ها یک کلید چوبی (با زائده های بر روی آن) داشت که باعث بیرون آمدن میله داخل قفل می شد. قفل های استوانه ای امروزی از کلید های فلزی ( با همان طرز کار) بهره گیری می کنند.
هر کلید برآمدگی و زائده های مخصوص به خود را دارد که یک ردیف میله کوچک را به بالا حرکت داده تا توپی قفل براحتی بتواند بچرخد. گم کردن کلید می تواند به معنی تعویض کل قفل باشد یا اگر بخواهید کلید را عوض کنید مجبور می شوید کل قفل را تعویض نمایید.
