نوشته‌ها

مراحل ساخت قفل

مراحل ساخت قفل

در چالشتر ، قفل ها متناسب با ابعاد ساخته شده و شکل ظاهری آن ها ، در انواع قفل قلوه ای ، قفل زیره دار و قفل چند کلید می باشند. تعداد قطعات قفل با توجه به مدل آن متفاوت است ؛ اما به طور معمول هر قفل شامل ۱۳ قطعه است که همه آن ها دست ساز می باشند (اجزای تشکیل دهنده کلیدنیز شامل ۴ قطعه می شود.) قفل ها را از مس ، آهن ، برنز ، برنج و فولاد می سازند که در این میان فولاد بیشتر رواج دارد.
برای ساختن قفل ، فلز اولیه را سه برابر وزن قفل ساخته شده در نظر می گیرند.
ابتدا ورقه فلزی را به شکل چلیپا بریده و دور یک مفتول فلزی با مقطع دایره می پیچند ، آن را روی سندان گذاشته و با چکش زدن به شکل استوانه در می آورند ؛ سپس ورقه ای دایره ای شکل به نام طبلک را هم اندازه با قطر داخلی دهانه بدنه ، داخل قفل قرار می دهند. در قسمت انتهایی استوانه ( قفل ) درپوشی گذاشته و دو پایه قفل را که هم شکل ، هم اندازه ( به شکل مربع و به اندازه یک سوم ارتفاع کل قفل ) ساخته می شود نصب می کنند.
برای جوش دادن قسمت های مختلف قفل از نوارهای بسیار باریک فلز برنج استفاده می کنند. سپس قفل را در آب انداخته و کمی پودر جوش به آن اضافه می کنند تا روی برنج ها پوشیده شود ؛ قفل را از آب بیرون آورده و تمام قطعات را با سیم به هم وصل می کنند. آنگاه قفل را در کوره می گذارند تا برنج ذوب شده و دورتا دور بدنه و دسته را بپوشاند. سپس قفل را از گوره بیرون آورده و سوهان می کشند.

برای ساخت دسته قفل ، از همان جنس قفل از میلگردهایی با ورقه های ۵یا ۶ یا ۸ میلی متری به شکل نعل اسب استفاده می کنند. میخی را از سوراخ تعبیه شده در دسته به طوری که از سوراخ پایه هم رد شود عبور داده و بدین ترتیب یک محور چرخیده به وجود می آورد. دسته آماده شده سوهان کاری گردیده و نقش دلخواه را بر روی آن حکاکی می کنند.

اما مهم ترین مرحله ، ساخت پیچ و زبانه است و وجه تمایز قفل های چالشتری با سایر قفل ها می باشد. چرا که پیچ به طور کامل با دست و از طریق سوهان کاری ساخته می شود و هیچ کلیدی نمی تواند قفل دیگری جز قفل خودش را باز کند.

در نهایت درپوش قفل که خود از دو تکه تشکیل می شود ، ساخته و نصب می گردد. در صورت تمایل ، قفل ساز نقوشی را به سلیقه خود روی بدنه قفل ، حک و سطح آن را سوهان کاری می کند.

•قفل و کلید در فرهنگ مردم ایران ؛ با تاکید بر منطقه چالشتر / اصغر عسگری خانقاه ، سیمین ریاحی دهکردی / مجله فرهنگ مردم ایران / سال ۱۳۸۹ / شماره ۲۲ و ۲۳
•قفل چالشتر ؛ شیوه ساخت ، زیبایی و آسیب شناسی / حسین ابراهیمی ناغانی ، سارا یزدان پناه / مجله کتاب ماه هنر / سال ۱۳۸۷ / شماره ۱۱۹
ایران آنتیک

ابزار و وسایل قفل سازی در چالشتر

ابزار و وسایل قفل سازی در چالشتر

• سمبه : از ابزارهای اصلی در قفل سازی می باشد و برای ساخت بدنه قفل به کار می رود.
• انواع سوهان : برای صیقلی دادن و ایجاد طرح بر روی سطح قفل به کار می رود (به این طرح ها «بچه خیارک » می گویند).
• مته : برای سوراخ کردن قسمت های مختلف قفل مانند پایه و دسته استفاده می شود که با گذراندن میخی از داخل پایه و دسته حالت چرخنده پیدا می کند. (مته به صورت برقی و دستی وجود دارد.)
• مته کمانک : به مته دستی گفته می شود که کاری شبیه به خراطی انجام می دهد.
• سندان : از جنس فولاد است که فلز حرارت دیده را بر روی آنقرار داده و با پتک ضربه می زنند تا به شکل مورد نظر درآید. برخی از سندان ها در کنار دیواره ، قلمزنی شده اند و دارای امضا می باشند.
• گیره : از دو فک تشکیل شده که به وسیله دسته ای باز و بسته می شود. از این وسیله برای نگه داشتن قطعه ای از قفل که استادکار مشغول کار برروی آن است به کار می رود.بهترین گیره ها از جنس فولاد می باشند. برای ساخت قفل هایی در ابعاد مختلف ، به گیره هایی با ابعاد متناسب با قفل ها نیاز است.
• گیره دست : از این وسیله برای گرفتن و نگه داشتن قطعات کوچک قفل استفاده می شود.
• کوره زغال : فلز باید حرارتی معادل ۱۰۰۰ تا ۱۱۰۰ درجه ببیند تا نرم شود بنابراین به کوره احتیاج است و زغال به عنوان سوخت درون کوره قرار می گیرد.
• انبر : انواع انبر های آهنگری اعم از قلم گیر ، نازک گیر ، قطورگیر از ابزار های قفل سازی نیز می باشند.
• چکش : برای شکل دادن به آهن و فولاد و سایر فلزات از آن استفاده می کنند.
• انبردست : برای نگه داشتن آهن داغ شده و ضربه زدن به آن به کار می رود بنابراین باید دسته اش عایق حرارتی باشد.
• پایه وادار : همانند سنبه است اما گرد نیست ، دارای سطح مقطعی مستطیل شکل است و برای ساخت پایه قفل مورد استفاده قرار می گیرد.
• اسکنه : نوعی قلم است که با ضربه چکش عمل تراش را انجام داده و برش های مختلفی ایجاد می کند.
• توپه : ابزاری است که برای ساخت دهانه قفل مورد استفاده قرار می گیرد. در قفل باید نشیمن گاهی باشد تا جا بیفتد. توپه می چرخد و پله ایجاد می کند تا در قفل زیاد پایین نرود و در جای درست قرار گیرد.
• حدیده : وسیله ای برای ساخت پیچ های کوچک است که برای قسمت های داخل قفل مورد استفاده قرار می گیرد.
• قلاویز : این وسیله برای ساخت پیچ های بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد.

  • قفل و کلید در فرهنگ مردم ایران ؛ با تاکید بر منطقه چالشتر / اصغر عسگری خانقاه ، سیمین ریاحی دهکردی / مجله فرهنگ مردم ایران / سال ۱۳۸۹ / شماره ۲۲ و ۲۳
  • قفل چالشتر ؛ شیوه ساخت ، زیبایی و آسیب شناسی / حسین ابراهیمی ناغانی ، سارا یزدان پناه / مجله کتاب ماه هنر / سال ۱۳۸۷ / شماره ۱۱۹
    ایران آنتیک

قفل رمزدار

قفل رمزدار

*رمز قفل از امنیت کافی برخوردار نبوده و در نتیجه سرعت باز کردن آن زیاد و بدون صدا میباشد .

*تخریب این قفل به سهولت امکان پذیر است .

*از کمترین مقاومت در مقابل گرد و غبار برخوردار است .

*این قفل درمقابل اسید مقاومت کافی را ندارد .

و همین معایب باعث شده است که قفل گیرا با توجه به احترامی که برای مشتریان و کیفیت محصولات خود قائل است از تولید آن خودداری کند .

قفل سازی

قفل سازی
از زمانی که انسان در پی امنیت و حفاظت خود و اموالش برآمد به ساخت انواع قفل و کلید اقدام کرد. به تدریج در عرصه های مختلف زندگی مردم حضور موثری پیدا کرد و علاوه بر کارکرد اصلی خود در فرهنگ مردم نیز تاثیر گذار شد ؛ این امر در ادبیات فارسی مشهود است و شاعران بسیاری از آن در ابیات خود استفاده کرده اند.

اکنون بگویم سر جان در امتحان عاشقان
از قفل و زنجیر نهان هین گوشها را برگشا
«مولوی»

بر سر زنگی شب همچو کلاه است ماه
بر در قفل سحر همچو کلید است صبح
«عطار»

قفل در باورهای مردم نیز تاثیرگذار بوده و در اذهان برخی از جایگاه خاصی برخوردار بوده و جنبه اعتقادی داشتند ؛ به عنوان مثال بعضی بر عقیده بودند که بستن دخیل و توسل به معصومین گره گشای کار آن ها می باشد. نمونه های بسیار زیادی از این قفل ها را در مرقد امام رضا در مشهد و حضرت معصومه در قم می توان مشاهده کرد.
در برخی موارد به سفارش خاص از جانب حاکمان ، برای اماکن متبرکه قفل هایی ساخته می شد که مزین به نام الله و ائمه اطهار بودند و یا در اشکالی مرتبط با القاب و عناوین و مناسک و مکان های مذهبی ساخته می شدند ؛ مانند قفل در خانه کعبه که این قفل در مکه توسط حاج عبدالوهاب ریاحی چالشتری ( معروف به حاج عبدالله ) ساخته شده است.
دعایی به نام شش قفل نیز در میان مردم رواج دارد و از حضرت محمد روایت کرده اند که هرکس این دعا را نزد خود نگه دارد یا بخواند ، خداوند او را از آفات حفظ و مشمول رحمت بی حساب خود می گرداند ، همچنین دعایش همیشه مستجاب شده و در دنیا با عزت و احترام زندگی می کند.

در لغت نامه دهخدا در رابطه با معنای قفل چنین آمده است : « قفل ، درختی است حجازی ، نشان ، کلیدانه ، آهنی است که بدان در را بندند ، با لفظ سست کردن و پیچیدن و شکستن و برشکافتن و گشادن و واشدن به معنی گشادن و با لفظ برخاستن و انداختن و ریختن و افکندن و زدن و نهادن به معنی بستن.»
با توجه به معنای قفل ، احتمالا نخستین قفل ، باید همان گره هایی باشد که بشر آن را از پیچش دو گیاه در جهات مختلف الهام گرفته است.

 

قفل و کلید در فرهنگ مردم ایران ؛ با تاکید بر منطقه چالشتر / اصغر عسگری خانقاه ، سیمین ریاحی دهکردی / مجله فرهنگ مردم ایران / سال ۱۳۸۹ / شماره ۲۲ و ۲۳
ایران آنتیک

کلید

قدیمی‌ترین سندی که از کلید در تاریخ وجود دارد، مربوط به ۴۰۰۰ سال پیشدر مصر باستان است. تصویر این کلید، که یک کلید چوبی بوده، بر روی یک خمرهٔ زیبا در خرابه‌های یک قصر قدیمی در مصر یافت شده‌است. یونانیان اما از کلیدهای تسمه‌ای و طنابی استفاده می‌کردند. بعدها صنعتگران رومی به استفاده از آهن به‌جای چوب پرداختند. درقرون وسطی صنعت ساخت کلید پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای نمود.
در سال ۱۸۱۸ میلادی، دولت انگلستان برای ساخت قفلی که فقط با کلید خودش باز شود، یکصد لیره جایزه تعیین کرد که نصیب فردی به نام «پرمیاچوب» شد. در اوایل قرن بیستم، پدر و پسری آمریکایی به نام‌های «لینوس یال بزرگ» و «لینوس یال جوان» صنعت قفل و کلید را مکانیزه نمودند و انقلابی در این صنعت به‌وجود آوردند.

کلید ابزاری است که برای گشودن قفل به‌کار می‌رود. کلید معمولاً از دو بخش تشکیل شده‌است. بخش اول، بخشی است که وارد شیار قفل می‌شود و با آن تطبیق دارد؛ و بخش دوم، بخشی است که کاربر، آن را به دست می‌گیرد. دندانه‌ها و شیارهای هر کلید معمولاً برای باز کردن یک قفل خاص طراحی می‌شود.
به طور خلاصه کلید سه عملکرد مهم دارد:
۱٫ آزاد کردن مغزی از بدنه.
۲٫ درگیر کردن زائده اول با دوم.
۳٫ حرکت زائده اول که منجر به حرکت زبانه می‌شود

منبع : بخشی از مطالب از ویکی پدیا میباشد.